Historia

Hernaniko boleibolaren historia, 1980ko hamarkadan abiatzen da diziplina arautuari eta taldekako lehiari dagokionez behintzat.

Hala nola, 1970. hamarkadan eta ondoren ere, Txantxillako futbol-zelai zaharraren harmailen atzeko aldean balonbolea-kantxa (garai hartan izen horrekin ezagutzen zen) zegoen. Dagoeneko eraitsita dagoen Elkano kaleko institutuko ikasleek erabiltzen zuten urtean pare bat aldiz bertan jolasteko. Bertan zegoen zelaia harea-/lur-zorua eta adreilu erdi lurperatuko lerroek mugatzen zuten eta ikasleek bertara eraman ohi zituzten zutoinak eta sarea zegokion muntaketarako.

Aipatu bezala, 1980ko hamarkadaren hasieran diziplina arautu gisa hasi zen. Juanjo Uriak udal kiroldegia sortzearekin batera, boleibola jarduera berriaren alde ere egin zuen.

Giza faktorea funtsezkoa da mota horretako borondatezko ekimenetan, eta kasu honetan, Lleidako herri txiki batean (Almacelles) modalitate horretaz gozatu eta ikasi zuen pertsona zortzi urteren ostean Hernanira itzultzeak ekarri zuen boleibolak behar zuen beharrezko bultzada. Hori funtsezkoa izan zen Hernanin modalitate horri ekiteko.

Sortutako bertako lehen taldea neskena izan zen; Agustin Iturriaga Institutuan, Mabel Irazusta Hezkuntza Fisikoko irakasleak bultzatuta eta ikastetxe horretako gurasoen elkartearen laguntzarekin. Harez geroztik, udalerriko ikastola eta eskola guztiekin lankidetzan aritu gara.

Hasiera ez zen erraza izan eta oztopo asko gainditu behar izan genituen. Boleibola eremu berria izan zen kirola egin nahi zuten neskentzat, garai hartan soilik eskubaloiak eta atletismoak eskaintzen baitzizkieten kirola egiteko aukera. Hori dela eta, diziplina berri horrek arrakasta handia izan zuen neskengan eta gaur egun ere irauten du. Aldiz, gizonezkoen esparrua askoz ere konplexuagoa izan zen eta gaur egun ere hala da, kirol eskaintza asko baitaude.

Bi urtez gogor lanean aritu ondoren, klubak indarra hartu zuen eta hala, Hernaniko Kirol Elkarteko atal gisa, gizonezkoen taldeak 2. Dibisio nazionalera igotzea lortu zuen 1985ean Calahorrako igoera fasean.

Klub gisa lehen pausuak eman ondoren, Hernani Boleibol Elkartea sortu zen 1985/1986 denboraldian, eta, handik urtebetera, beste kirol-diziplina batzuekin batera integratu zen (saskibaloia, gimnasia, karatea, igeriketa eta waterpoloa). Gaur egun ere, HERNANI KIROL ELKARTEA bezala kirol horiek guztiek jarraitzen dute.

Izen horrekin, 40 urte baino gehiago igaro dira eta Gipuzkoako eta Euskadiko txapelketa ugari lortu dira kategoria guztietan, bai emakumezkoetan eta baita gizonezkoetan ere. Kirol-lorpen aipagarrienak honako hauek izan dira: gizonezkoen 1. mailara igotzea (1998/1999) eta emakumezkoen estatuko 1992ko txapelketan 8. postua.

1990eko hamarkadan izugarrizko hedapena izan zuen Hernaniko boleibolak; 11 talde osatu ziren, eta 1991/1992 denboraldian Gipuzkoako Eskola Txapelketako 6tik 5 irabazi ziren, errekor ahaztezina ezarriz. Txapeldunak izan ziren bai infantilen mailan, bai emakumezkoen kadeteen (urte horretan ez ziren alebin neskak atera) eta baita alebinen, haurren eta kadeteen artean ere.

Hernaniko boleiboletik igaro diren neska eta mutil askok Gipuzkoako eta Euskadiko selekzioen parte hartu dute eta hainbat jokalari maila gorenera iritsi dira kirol-arlo honetan.

Kasuan kasuko, Esther Lopez, 17 urterekin profesional gisa fitxatua, estatuko eliteko talde ugaritik pasatuz, eta nola ez, Marichal Tenerifeko bere etapa nabarmendu nahiko genuke. Haren garaipenak ikusgarriak dira: 6 Superkopa, 10 Superliga, 8 Erregina Kopa, 1 Chanpion Leage. Ezin ahaztu bere bakarkako ibilbidean MPV 2004/2005 eta 2015/2016 ligetako eta 2015/2016ko Erregina Kopa; 2003/2004 eta 2006/2007 denboraldietan Europako Liberorik Onena; 2004/2005ean Europako hartzaile onena eta 93 aldiz nazioarteko absolutua izana.

2017an, 28 urteko kirol-ibilbidearen ondoren, boleibol profesionala jokatzeaz utzi zuen, baina ezin ahaztu bere baitan dituen 25 tituluek Estatuko Boleiboleko jokalari sarituenaren ibilbidea goraipatzen dutela.

Entrenatzaile Nazionalaren titulua lortu ondoren, gaur egun lan teknikoak egiten ditu. Logroño eta Menorca bezalako taldeak zuzendu ditu eta horretaz gain, Haroko Erabateko Hautaketako bigarren entrenatzaile gisa ere parte hartu du.

Gaur egun ia ezinezkoa izango litzatekeen gertaera gogora ekartzea ezinbestekoa da. 1994 eta 1997 urteen artean egindako Gabonetako txapelketak ahaztezinak izan ziren eta Hernaniko kiroldegian ikus ahal izan genituen Alemania, Espainia eta Euskadiko Junior selekzioetan parte hartu zuten lehenengo nesken edizioa. Esther Lopezek ere kide gisa parte hartu zuen bertan.

Hurrengo hiru edizioetan, mutilen selekzioek jokatu zuten kantxa barruan. Horien guztien artean Belgika, Frantzia eta Portugal ikusteko aukera izan zen, eta horietaz gain, edizio guztietan parte hartzen zuten Espainia eta Euskadi. Bi selekzio horiek izan ziren edizio guztietan errepikatu zutenak.

Gabonetako Nazioarteko 1. Txapelketa (1994) – 1. Alemania, 2. Espainia, 3. Euskadi.
Esther Lopez Euskadi kapitaina, EMLko lehendakariaren saria jasotzen. Patxi Najera.

1990eko hamarkada amaitzeko, 1998/1999 denboraldian, zehazki, gizonezko taldeak Lehen Maila Nazionalerako Igoera lortu zuen. Lorpen hori mugarri bat izan zen, baina zoritxarrez, ibilbide laburra izan zuen. Izan ere, Sorian jokatutako Lehen Mailako lehen kanpaina partidatik itzultzean, bertan 2-3 partidako garaipen bikaina lortu ondoren, partaide batzuk zirkulazio-istripua izan zuten eta ezbehar horretan OSCAR OVEJEROk bizia galdu baitzuen. Horrek lehiaketa bertan behera uztea ekarri zuen, zenbait jokalari lesionatu eta moralki hondoratu baitziren.

Zalantzarik gabe, Hernaniko boleibolak 40 urte baino gehiagoko ibilbidean izan duen zorigaitzik handiena.


Oscar Ovejero (12), VIGOko 1. mailara igotzeko fasean, 1.994/1995 denboraldian

Urte zailak igaro ondoren, egoerari buelta ematea lortu zen. 2015era arte hainbat talderekin bakarrik iraun bazuen ere, urte horretatik aurrera talde kopurua handitzen joan zen, gero eta eskaera handiagoa zen eskaerari aurre egiteko, bereziki, emakumeen boleibolean. Hori guztia kontuan izanik eta 2020ko pandemiaren ondoren, 3 talde izatetik 12 izatera igaro zen ia hiru denboralditan, eta horrek ekarri du taldearen antolaketa erabat berregituratzea eta etorkizuneko planteamendu berriak ezartzea.

Gaur egun, zortzi nazionalitate baino gehiagoko jokalariak biltzen ditu klubak, eta horrek erakusten du zer-nolako integrazio-lana eta gizarte-balio dituen gure klubak.

Era berean, Goiz Eguzki Jubilatuen Etxearekin batera, 60 urtetik gorako gazteentzako jarduera jarri da abian Hartubol modalitatean. Jarduera hori Euskadi mailan aurrera eramaten aitzindariak izan gara eta arrakasta handia izan du lehen hiru edizioetan.

Hori guztia urte hauetan zehar ekimen hau babestu duten pertsona askoren ahalegin ordainezinari esker izan da eta izango da posible.


Sanjoanak 2024. Newcom Madril / Goiz Eguzki Hernani K.E.

Etorkizuna Jolas Kirolari lotuta dago, kirol lehiakorra ez baita bideragarria funtsezko bi faktoreengatik:

  1. Baliabide ekonomikorik eza.
  2. Baliabide materialik eta giza baliabiderik eza. Entrenatzeko kantxa-ordurik gabe, ordu askotan entrenatzeko prest ez dauden jokalaririk gabe, ezinezkoa da gaur egun kirol lehiakorra planteatzea.

Horregatik guztiagatik, Jolas Kirola oinarri-oinarrizkoa izango da etorkizunean, non jokalariek adin mugarik, baldintza fisikorik edo bestelako oztoporik gabe parte hartu ahal izango duten; boleibol, hondartzako boleibolean, Hartubol edo kirol honen modalitate ezberdinetan.

Kontuan hartu beharrekoa da boleibolaren mundu mailako garrantzia. Kirol hau mila milioi pertsona inguruk praktikatzen dute eta mundu mailan gehien jokatzen den hirugarren kirola da.

ES